اجرای شیوه تک‌گزینی در سطح پارسل و نیاز آن به آماربرداری صد‌در‌صد گونه‌های درختی (مطالعه موردی: بخش گرازبن جنگل خیرود)

نویسندگان

چکیده

برای اجرا و پایش فعالیت‌های جنگل‌شناسی و جنگلداری مبتنی بر نظام طبیعت و تصمیم‌‌گیری‌های ویژه جنگل‌شناسی نیاز به آگاهی کامل وضعیت کمی و کیفی توده‌های جنگلی و اندازه‌گیری مستمر اثرگذاری کارهای گذشته بر روی آنها می‌باشد. شیوه تک‌گزینی که یکی از شیوه‌های جنگل‌شناسی نزدیک به طبیعت است، هدف رسیدن به یک جنگل ناهمسال و آمیخته را دنبال می‌کند که در نشانه‌گذاری درختان لازم است داده های آماری دقیقی در مورد چگونگی پراکنش قطری درختان در هر پارسل وجود داشته باشند. بدین منظور و همچنین برای دستیابی به مشخصه‌های کمی دیگر از مانند تنوع گونه‌ای، وجود گونه‌های کمیاب، درختان قطور و همچنین خشکه‌دارها آماربرداری صددرصد از گونه‌های درختی)حد شمارش طبقه قطری 10 سانتیمتر) در بخش گرازبن جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود با وسعت 4/768 هکتار انجام شد. حجم و شمار گونه‌ها در طبقه های قطری در پارسل‌های قابل بهره‌برداری بخش گرازبن و همچنین درختان قطور و خشکه‌دارهای سرپا و حجم آنها محاسبه شد. میانگین شمار و حجم در هکتار درختان در بخش گرازبن به ترتیب برابر با 297 اصله و 338 سیلو بدست آمد. گونه‌ی راش با وجود آنکه 31 درصد شمار درختان بخش گرازبن را تشکیل می‌دهد ولی به لحاظ حجم سرپا 57 درصد موجودی این بخش را تشکیل می‌دهد. سهم گونه‌های کمیاب از مانند گیلاس وحشی، بارانک، ون و ملج کمتر از 2 اصله در هکتار است. حجم در هکتار خشکه‌دارهای سرپا به طور میانگین 2/4 سیلو می‌باشد که 2/1 درصد حجم سرپای بخش گرازبن را شامل می‌شود. نتایج این پژوهش که با توجه به سطح مورد عمل و تجزیه و تحلیل داده‌ها برای اولین بار صورت می‌گیرد نشان داد که آماربرداری صد درصد داده های و آمار لازم و دقیق را برای اجرای بهینه شیوه گزینشی، بویژه شیوه تک‌گزینی ارائه می‌دهد.

کلیدواژه‌ها