بررسی الگوی مکانی درختان در جنگل‌های زاگرس

نویسندگان

چکیده

جنگل‌های زاگرس از نظر وسعت، پراکنش، تنوع گونه‌ای و فرآورده‌های جنگلی نقش بسیار مهمی ‌در زندگی بخش عظیمی ‌از ساکنان خود را بر عهده دارند و در عین حال یکی از مهم‌ترین منابع بیولوژیکی و ذخایر ژنتیکی ایران به‌شمارمی‌آیند. یکی از ویژگی‌های مهم جامعه‌های گیاهی، الگوی مکانی درختان می‌باشد. هدف نهایی کشف الگوهای مکانی، تشکیل و ارائه فرضیه‌های مربوط به ساختار جامعه‌های بوم شناختی است. به طور کلی جنگلداری با الگوی مکانی درختان در جنگل رابطه مستقیم دارد. با توجه به اهمیت جنگل‌های زاگرس از طرفی و بررسی الگوی مکانی از طرف دیگر به عنوان معیاری برای کنترل تغییرات و پایش جنگل، در این بررسی الگوی مکانی در جنگل‌های زاگرس مورد بررسی قرار گرفته و روش مناسبی برای دستیابی به آن ارائه می‌شود. برای این منظور، جنگل سروک در استان کهگیلویه و بویراحمد در نزدیکی شهرستان یاسوج به عنوان منطقه مورد بررسی گزینش شد. یک محدوده به مساحت 30 هکتار مورد آماربرداری صد در صد قرار گرفت و موقعیت هر یک از درختان به منظور تهیه نقشه موقعیت مکانی به روش آزیموت و فاصله، برداشت شد. سپس با استفاده از شاخص نزدیکترین همسایه الگوی مکانی کل منطقه، «پراکنده» تعیین شد. همچنین مساحت‌های مختلف قطعه نمونه دایره‌ای از 5، 10، 15، 20 و 25 آر بر روی نقشه موقعیت مکانی درختان آزمون شد و با توجه به وضعیت الگوی مکانی کل منطقه، سطح قطعه نمونه 15 آر به عنوان مناسب‌ترین سطح قطعه نمونه برای بررسی الگوی مکانی منطقه مورد بررسی گزینش شد.

کلیدواژه‌ها