بررسی الگوی مکانی درختان در جنگل‌های زاگرس

نویسندگان

چکیده

جنگل‌های زاگرس از نظر وسعت، پراکنش، تنوع گونه‌ای و فرآورده‌های جنگلی نقش بسیار مهمی ‌در زندگی بخش عظیمی ‌از ساکنان خود را بر عهده دارند و در عین حال یکی از مهم‌ترین منابع بیولوژیکی و ذخایر ژنتیکی ایران به‌شمارمی‌آیند. یکی از ویژگی‌های مهم جامعه‌های گیاهی، الگوی مکانی درختان می‌باشد. هدف نهایی کشف الگوهای مکانی، تشکیل و ارائه فرضیه‌های مربوط به ساختار جامعه‌های بوم شناختی است. به طور کلی جنگلداری با الگوی مکانی درختان در جنگل رابطه مستقیم دارد. با توجه به اهمیت جنگل‌های زاگرس از طرفی و بررسی الگوی مکانی از طرف دیگر به عنوان معیاری برای کنترل تغییرات و پایش جنگل، در این بررسی الگوی مکانی در جنگل‌های زاگرس مورد بررسی قرار گرفته و روش مناسبی برای دستیابی به آن ارائه می‌شود. برای این منظور، جنگل سروک در استان کهگیلویه و بویراحمد در نزدیکی شهرستان یاسوج به عنوان منطقه مورد بررسی گزینش شد. یک محدوده به مساحت 30 هکتار مورد آماربرداری صد در صد قرار گرفت و موقعیت هر یک از درختان به منظور تهیه نقشه موقعیت مکانی به روش آزیموت و فاصله، برداشت شد. سپس با استفاده از شاخص نزدیکترین همسایه الگوی مکانی کل منطقه، «پراکنده» تعیین شد. همچنین مساحت‌های مختلف قطعه نمونه دایره‌ای از 5، 10، 15، 20 و 25 آر بر روی نقشه موقعیت مکانی درختان آزمون شد و با توجه به وضعیت الگوی مکانی کل منطقه، سطح قطعه نمونه 15 آر به عنوان مناسب‌ترین سطح قطعه نمونه برای بررسی الگوی مکانی منطقه مورد بررسی گزینش شد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار