تعیین اثرگذاری برش وگزینش بهینه ارتفاع آن بر رشد درختچه‌های مسن تاغ(Haloxyllon aphyllum) از جمله نیازهای پژوهشی در حفظ پایدار و تداوم پوشش در عرصه‌های تاغ‌کاری‌شده در مناطق بیابانی به شمار می‌آید. به‌همین منظور در آبان‌ماه 1373 محدوده‌ای به‌وسعت 3 هکتار در جنگل‌های دست‌کاشت مسن تاغ منطقه اشکذر که آثار پژمردگی در آنها قابل دیدن بود، گزینش و نسبت به برش درختچه‌های آن برابر برنامه پیش‌بینی شده در طرح اقدام شد. این پژوهش در قالب طرح آماری کرتهای خرد‌شده با دو تیمار اصلی تراکم موجود و کاهش یافته به نصف و 4 تیمار فرعی برش از سطح زمین (ارتفاع حدود 10 سانتیمتر)، 35 و 70 سانتیمتر و تیمار شاهد(بدون برش) اجرا شد. با گذشت یک سال از برش درختچه‌ها، اندازه‌گیری میزان رشد قطری و ارتفاعی آنها به همراه گیاهان شاهد آغاز و هر ساله در زمان مشابه تا سال1379 ادامه یافته است. نتایج نشان داد که در سطح تراکم مورد بررسی، میزان رشد قطری و ارتفاعی گیاهان تفاوت معنی‌داری ندارند ((p<0.05، اما سطوح برش بر آنها اثرهای بسیار معنی‌داری دارند(p<0.01). در بین تیمارهای آزمایشی برش شده، دستیابی به درختچه‌های حجیم‌تر با برش از ارتفاع 35 و 70 سانتیمتری بدست می‌آید، اما برش 35 سانتیمتری با داشتن برتری‌های دیگر به‌عنوان شیوه مناسب در این عرصه و مناطق مشابه پیشنهاد می‌شود.
', './data/ijnr/coversheet/cover_fa.jpg'))