برآورد معتبر جریان کمینه در مناطق خشک و نیمه‌خشک برای مدیریت آب در زمان وقوع خشکسالی بسیار مهم است. با وجود این، انتخاب روش‌های قابل اعتماد برای برآورد جریان کمینه، سخت است و فقدان یا کمبود داده‌های آب و هوا‌شناسی از توسعه‌ی برخی روش‌ها جلوگیری می‌کند. آمار کوتاه‌مدت نه تنها به انتخاب نا‌مناسب تابع توزیع، بلکه موجب عدم انتخاب صحیح شاخص‌ها‌ی مدل می‌شود. منطقه‌ای کردن فراوانی جریان کمینه رویکردی عمومی برای کاهش این مشکلات است. هدف از این تحقیق ارزیابی روش هیبرید در برآورد جریان کمینه در شمال شرق کشور است. به این منظور از روش جریان کمینه شاخص استفاده شد. ابتدا سری‌های جریان‌های کمینه با تداوم 7 روزه محاسبه و مناسب‌ترین تابع توزیع بر داده‌ها برازش داده شد. سپس با بهترین تابع توزیع (لوگ پیرسون تیپ سه) مقادیر جریان کمینه با تداوم 7 روزه و دوره بازگشت‌های مختلف برآورد شد. منطقة مورد بررسی بر اساس نتایج تحلیل خوشه‌ای در روش جریان کمینه شاخص و بر اساس مساحت در روش هیبرید گروه‌بندی شد. سپس مدل‌های منطقه‌ای جریان کمینه بنابر روش‌های یاد شده تعیین و با آزمون خطا اعتبار دو روش بررسی شد. نتایج نشان داد روش هیبرید نسبت به روش جریان کمینه شاخص دقت بیشتری دارد و با توجه به خطای کمتر در منابع داده استفاده از آن توصیه می‌شود.
', './data/ijnr/coversheet/cover_fa.jpg'))