بررسی برخی از عوامل موثر در انتخاب مکان آشیانه‌سازی پرندگان جوجه‌آور در آب بندان دائمی زرین کلای استان مازندران

نویسندگان

چکیده

این مقاله حاصل پ‍ژوهش از اردیبهشت تا شهریور 1382 است. در‌این تحقیق برخی عوامل مهم در انتخاب مکان آشیانه‌سازی
7 گونه پرنده جوجه‌آور مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه اختلاف معنی‌داری در انتخاب مکان آشیانه‌سازی میان گونه‌های مورد مطالعه وجود داشت. 67 درصد جمعیت‌های پرستوی دریایی گونه سفید Chlidonias hybridus مناطق با عمق بیش از 170 سانتی‌متر و 53 درصد جمعیت‌های بوتیمار کوچک Ixobrychus minitus کمترین عمق را
برای آشیانه‌سازی انتخاب کردند. بیشترین ارتفاع آشیانه از سطح آب مربوط به سسک تالابی بزرگ
Acrocephalus arundinaceus , کمترین آن به پرستوی دریایی گونه سفید C.hybridus و کشیم کوچک Tachybaptus ruficollis مربوط است. 40 درصد جمعیت‌های پرستوی دریایی گونه سفید C.hybridus در فاصله 5/0- 25/0 متری پوشش‌های گیاهی آشیانه می‌سازندو بیشترین وابستگی را به این پوشش‌ها دارند, درصورتی‌که جمعیت‌های کشیم کوچک T.ruficollis سطوح باز آب با پوشش گیاهی کم را انتخاب کرده‌اند. آشیانه‌های چنگر نوک سرخ G.chloropus، کشیم کوچک T.ruficollis و بوتیمار کوچک I.minitus در فواصل نسبتا زیاد از هم قرار دارند, درصورتی‌که پرستوی دریایی گونه سفید C.hybridus و سسک تالابی بزرگ A.arundinaceus کلونی و نزدیک به هم آشیانه می سازند. بیشترین همپوشانی تیپ زیستگاهی بر اساس نمایه شونر (1970) بین بوتیمار کوچک I.minitus - چنگر نوک سرخ G.chloropusو نیز بین بوتیمار کوچک I.minitus – کشیم کوچک T.ruficollis (93/0 ) بوده و کمترین همپوشانی (64/0) بین سسک تالابی بزرگ A.arundinaceus و کشیم کوچک T.ruficollis وجود داشته است .

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار