مطالعه تمایز ژنتیکی راشستان های خزری ( Fagus orientalis ) از جمعیت های راش ( Fagus spp.) در آسیای صغیر و اروپا

ساختار ژنتیکی 14 جمعیت راش ( Fagus orientalis Lipsky ) در طول گسترشگاه راش در ناحیه خزری با بررسی 12 لوکوس ایزوآنزیمی مطالعه و با نتایج حاصل از ساختار ژنتیکی 160 جمعیت راش از گونه های فرضی taurica F. و F. moesiaca و راش اروپایی sylvatica .F مقایسه شد. میانگین فراوانی های آللی راش در ایران در مقایسه با سایر راش ها نشان داد که از میان لوکوس های مورد مطالعه ، آلل های کمی به یک یا چند منطقه مجاور اختصاص دارند، به طوری که از میان آلل های موجود ، آلل های B/A - GOTو MDH-A/A انحصارا ً در ایران یافت شدند.در چندین لوکوس ، برخی از شیب های جغرافیایی مشاهده شد ، چنانچه فراوانی آلل کندرونده MDH-A/E که تقریبا ً درغرب گستره پراکنش راش وجود ندارد ، به طرف شرق تا بیش از 40 درصد در رشته کوه البرز افزایش یافت. نتایج ارائه شده نشان داد که توافقی بین شیب تنوع ژنتیکی و تکثیر وجود ندارد. جنگل های خزری با وجود سطوح پایین تنوع ژنتیکی ، از تمایز ژنتیکی بالایی برخوردار بودند . چنین تمایز ژنتیکی مشخص در جنگلهای راش ایران ضرورت حفاظت از این جنگل های بی نظیر یا کم نظیر را نه تنها به عنوان تضمینی برای حفظ تنوع زیستی و مقاومت در برابر عوامل محیطی ، بلکه به عنوان ذخیره گاه های ژنی برای احیای اکوسیستم های نابود شده روشن می سازد.، زیرا حفاظت از این نوع جنگل ها ، حفاظت از جریان تکاملی چندین هزار ساله است که در اثر سازگاری محیطی حاصل شده است.