تعیین مدل بیلان آبی مناسب ماهانه در حوزه های آبخیز کوچک کشور ( مطالعه موردی : استان آذربایجان شرقی و شمال خراسان )

یکی از عواملی که در طراحی سازه ها و کارهای آبی اهمیت ویژه دارد ، دبی متوسط ماهانه حوزه می باشد . با توجه به نبود وسایل و تجهیزات آب سنجی در بسیاری که حوزه ها ، می توان با استفاده از مدل های بیلان آبی ماهانه دو نوعند : مدل های نوع P که ورودی آنها فقط بارش متوسط ماهانه است و مدل های نوع PE استفاده شده است . مطالعه در اقلیم نیمه خشک و در 12 حوزه در منطقه آذزبایجان و شمال خراسان صورت گرفته است . پس از تهیه داده های دما ، بارش و دبی متوسط ماهانه حوزه ها ، توان تبخیر تعرق متوسط ماهانه از رابطه تونت وایت محاسبه شد . سایر بخش های معادله بیلات مانند تبخیر و تعرق واقعی ، جریان ورودی به آب زیر زمینی ، ذخیره رطوبتی خاک و ذخیره رطوبت خاک حوزه در ماه قبل از طریق مدل تورنت وایت برآورد شده است . سپس با توجه به روابط منطقی ، معادلات رگرسیون بین پارامتر های مختلف بیلان آبی محاسبه شد . این مدل ها ذر سطح اعتماد 5 درصد مورد آزمون و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . نتایج به دست آمده از آزمون t استیودنت بیانگر آن است که اختلاف بین دبی متوسط ماهانه برآورد شده از مدل ، با دبی متوسط اندازه گیری شده در سطح اعتماد 5 درصد از نظر آماری معنی دار نیست و با استفاده از مدل های بیلان آبی ماهانه می توان رواناب ماهانه حوزه های فاقد آماری را برآورد نمود .