تحلیل فراوانی منطقه ای سیلاب به روش هیبرید در شرق و شمال شرق ایران

نویسندگان

چکیده

یکی از روش ها در تحلیل منطقه ای سیلاب در مناطق خشک و نیمه خشک روش هیبرید است. اینروش برای غلبه بر مشکلات کمبود آمار در منطقه ها با تعداد ایستگاههای هیدرومتری کم و یا نبود آمار کافی در ایستگاه ها؛ مناسب است. هدف از این تحقیق آزمون روش هیبرید برای برآورد دبی اوج در شرق و شمال شرق ایران است که برای ارزیابی روش یاد شده از روش سیل شاخص استفاده شده است. با انتخاب بهترین تابع توزیع منطقه ای (توزیع لوگ پیرسون) مقداری دبی بیشینه لحظه ای با دوره برگشت های مختلف برآورد شد. با به کار بردن تجزیه تحلیل عاملی متغیرهای مستقل و با اهمیت تعیین شدند. این متغیرها شامل مساحت؛ ارتفاع متوسط؛ تراکم زهکشی و بارندگی متوسط سالیانه است. مناطق همگن هیدرولوژیک در روش سیل شاخص با استفاده از روش تجزیه و تحلیل خوشه ای تعیین شد. سپس دو دسته مدل برای کل منطقه و مدل هایی برای منطقه های همگن ارائه گردید.
در روش هیبرید گروه بندی بر اساس مساحت به سه گروه همگن تقسیم شد. سپس مدل های منطقه ای سیلاب طبق روش هیبرید تعیین شد. در مرحله بعد برای بررسی اعتبار دو روش هیبرید و سیل شاخص؛ آزمون خطا انجام گرفت. مقایسه؛ نشان داد فقط در ایستگاه فریزی در دوره بازگشت بالاتر از ده سال؛ روش سیل شاخص از روش هیبرید دقت بیشتری دارد ولی در دو ایستگاه شش طراز و شصت دره؛ روش هیبرید نسبت به روش سیل شاخص در تمامی دوره بازگشت ها دقت بیشتری دارد.

کلیدواژه‌ها