بررسی حساسیت سازندهای زمین شناسی نسبت به فرسایش و تولید رسوب ذر حوزه آبخیز لتیان

نویسندگان

چکیده

در مطالعات فرسایش و حفاظت خاک ویژگی های سنگ شناسی حوزه آبخیز از اهمیت قابل توجهی برخوردار است .رفتار سنگ های مختلف در مقابل فرسایش متفاوت بوده و بعضی از واحدهای سنگ شناسی حساس به فرسایش و مستعد تولید رسوب هستند .رفتار سنگ ها و نشئته های کواترنر در مقابل هوازدگی و فرسایش بستگی به عوامل چندی دارد که بعضی ازعوامل مربوط به سرشت سنگ و عوامل دیگر مربوط به محیط خارجی در بر گیرنده سنگ است .در حوزه های آبخیز کوچک نقش عوامل مربوط به سرشت سنگ با اهمیت تر از عواملمربوط به محیط خارجی در بر گیرنده سنگ است.عوامل متعدد دیگری مانند ژئومورفولوژی، نوع اقلیم،وضعیت پوشش گیاهی ،عامل انسانی و...در فرسایش موثرند .بررسی تمام عوامل موثر در فرسایش مشکل بوده وکار را پیچیده می نماید،بنابراین بایستی عوامل موثر را اولویت بندی نموده ودر نظر گرفت تا واحد های کاری با اندازه قابل بررسی به دست آمده واز نظر آماری بتوان بین عوامل موثر و آمار رسوب ارتباط برقرار کرد .منطقه مورد مطالعه حوزه آبخیز لتیان وزیر حوزه های آن است .با توجه به بررسی های اولیه در منطقه مشخص شد که سه عامل مواد زمین شناسی،شیب و اقلیم مهمترن عوامل موثر در فرسایش میباشند بنابراین این سه عامل مورد بررسی قرار گرفت و با یکدیگر تلفیق شدند تا واحدهای کاری به دست آیند.سپس حساسیت کیفی سنگ ها وسازندهای ماقبل کواترنر پیوسته با استفاده از معیارهای روش مقاومتی وسختی توده سنگ سلبی ‹1980›به صورت صحرایی تعیین شد .باری تعیین حساسیت کیفی سنگها وسازندهای ما قبل کواترنر نسبتاً نا پیوسته وسازندهای کواترنر از عامل K در
مدل USLE استفاده شد .در مرحله آخر برای کمی کردن فرسایش پذیری سازندها از آمار رسوب ایستگاه های هیدرومتری حوزه لتیان استفاده شد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار