ارایه مدلی برای ارزیابی طرح های آبخیزداری

نویسندگان

چکیده

امروزه به دلیل استفاده های بی رویه ،وضعیت منابع آبی و خاکی در موقعیت بحرانی به سر می برند .به دلیل وجود آثار درون منطقه ای و برون منطقه ای ناشی از تخریب این منابع ،حدود چهل سال است که برای کنترل و مبارزه با این خطرات طرح های آبخیز داری در عرصه های منابع طبیعی به اجرا در می آیند .ولی با وجود چهار دهه کارهای اجرایی هنوز تخریب این منابع ادامه دارد و اقدامات انجام شده در مجموع کم اثر جلوه نمودند.افزون بر این هنوز اقدامات منسجم و دامنه داری برای ارزیابی و یافتن دلایل عدم موفقیت این طرح ها انجام نشده است .در این تحقیق با اتخاذ روش کیفیوکمی طرح آبخیز داری زیر حوزه مندرجان از حوزه آبخیز زاینده رود از مرحله تدوین تا بعد ازاجرابا استفاده از روش های بررسی اسناد ،مشاهده مستقیم و مصاحبه عمیق وپرسشنامه مورد ارزیابی قرارگرفته است .به منظور جمع بندی نتایج حاصله عوامل در هفت گروه تقسیم بندی و هر کدام از این عوامل توسط عوامل جزئ تری به طور وزنی امتیاز دهی شدند .نتایج حاصله نشان داد که دو عامل وضعیت طرح تهیه شده و عدم ارزیابی اقتصادی به عنوان مهمترین عوامل در عملکرد طرح قلمداد می شوند.همچنین امتیاز نهایی ارزیابی این طرح با توجه به روش فوق 29 میباشد که حاکی از عملکرد ضعیف طرح است

کلیدواژه‌ها