ارتباط بین گروه های اکولوژیک گیاهی در آشکوب علفی با عوامل رویشگاهی (مطالعه موردی: جنگل های میان بند نکا)

به منظور شناسایی گروه های اکولوژیک گیاهی و یافتن الگوی پراکنش آنها در زمینه خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و عوامل فیزیوگرافیک، منطقه ای به مساحت 8 هکتار از ارتفاع 690 تا 800 متر از سطح دریا در جنگل های میان بند نکا انتخاب شد. برای شناسایی و طبقه بندی پوشش گیاهی، از 214 قطعه نمونه ثابت مربعی براساس روش ضرایب فراوانی – چیرگی براون – بلانکه استفاده شد. گروه های اکولوژیک گیاهی با استخراج داده های عناصر رویشی به روش های تجزیه و تحلیل خوشه ای (TWINSPAN) و رسته بندی (DSA)، شناسایی شدند. برای تهیه نقشه های پراکنش گروه های اکولوژیک گیاهی و مدل رقومی ارتفاع (DEM) از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) استفاده گردید. مقایسه نقشه پراکنش گروه های اکولوژیک گیاهی و نقشه های شیب، جهت و ارتفاع نشان داد که بین گروه های گیاهی و جهت های جغرافیایی ارتباط معنی داری وجود دارد، اما بین گروه های گیاهی با شیب رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل رسته بندی گروه های اکولوژیک گیاهی و قطعات نمونه ای که گونه های گیاهی در آن گروه پراکنش دارند، ترکیب فلورستیکی مشخص را نشان می دهد. به منظور بررسی رابطه بین گروه های اکولوژیک گیاهی حاصل از تجزیه و تحلیل TWINSPAN و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، نمونه برداری از لایه های آلی و معدنی با توجه به نحوه پراکنش گروه های اکولوژیک گیاهی و شکل زمین انجام شد. از خصوصیات فیزیکی وشیمیایی خاک شامل درصد ماده آلی، آهک، وزن مخصوص ظاهری N,P,K,C برای تجزیه و تحلیل مولفه های اصلی (PCA) استفاده شد. نتایج این تجزیه و تحلیل نشان داد که در گروه اول اکولوژیک شامل گونه های Danae racemosa, Ceraus avium, Ficus carica, Parrotia persica، عامل حاصلخیزی خاک در افق های آلی و معدنی، در گروه سوم شامل Oplsmenus undulatifolius, Diospyrus lotus و همچنین گروه چهارم گونه های Galanthus transcaucasicus, Cylcament coum, Lamium album ، مجموع خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک (عامل حاصلخیزی در تجمع این گروه های گیاهی از اهمیت بیشتری برخوردارند.