بررسی روش های کنترل فرسایش بادی برای حفاظت راه آهن مطالعه موردی: منطقه بافق

نویسندگان

چکیده

پدیده فرسایش بادی از عمده معضلات در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود. در جنوب شهرستان بافق نیز این پدیده فعال بوده و همواره خساراتی به راه های ارتباطی و بویژه راه آهن سراسری تهران – بندرعباس و تهران – کرمان در محدوده جنوب بافق و اراضی زراعی و روستاهای مجاور وارد می کند. به منظور کنترل فرسایش بادی در خط راه آهن در این منطقه ابتدا منشا رسوبات مشخص شد که شامل دشت سرآپانداژ جنوب غرب ارگ و مسیل رودشور زرند و رخساره های حساس به فرسایش بادی موجود بر روی این دشت سر و همچنین جلگه رسی مجاور آن است. به منظور کنترل فرسایش بادی و جلوگیری از حرکت ماسه ها به ریل های راه آهن، مطالعات پایه مانند آب و هوا، ژئومرفولوژی، خاک، پوشش گیاهی، آب های زیرزمینی و ... انجام و محدودیت های آب و هوایی و ویژگی های خاک در این محدوده بررسی شد و مشخص گردید که محدوده منشا دارای محدودیت های آب و هوایی و ادافیکی است. از این رو استفاده از روش های صرفا بیولوژیکی در این منطقه جوابگو نیست. بنابراین برای حفاظت از ریل راه آهن مخلوطی از روش های بیولوژیکی و مکانیکی استفاده شد. روش های پیشنهادشده برای کنترل فرسایش بادی در مجاورت ریل عبارتند از: بادشکن زنده با استفاده از گیاهان بومی منطقه، حفر خندق و احداث بادشکن غیرزنده و همچنین تقویت پوشش سنگفرشی موجود در رخساره ها.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار