بررسی فراوانی ‘ پراکنش عمقی و تغییرات فصلی جمعیت کرم خاکی در تیپ های جنگلی بلوط- ممرز‘ ممرز و راش تکا

نویسندگان

چکیده

کرم خاکی مهمترین خرده ریز خوار در خاک جنگل های مناطق معتدل می باشد. فعالیت حیاتی کرم خاکی بر حاصلخیزی خاک و رویش گیاهان تأثیر بسزایی دارد که مقدار آن با اندازه جمعیت کرم خاکی متناسب است. تعداد و زیتوده کرم خاکی از جمله شاخص هایی هستند که پتانسیل فعالیتهای حیاتی و کیفیت خاک را نشان می دهند. بنابراین‘ بررسی جمعیت کرم خاکی و شناخت رابطه آن با پوشش گیاهی و خاک از پیش نیازهای تعیین حاصلخیزی رویشگاه های جنگلی می باشد.
به همین منظور‘ تعداد و زیتوده کرم خاکی به مدت یک سال (آبان 75 تامهر76) در تیپ های بلوط –ممرز ‘ ممرز و راش طرح جنگلداری نکا – ظالمرود بررسی گردید. از هر تیپ جنگلی ماهانه 20 نمونه خاک برداشته شد. هر نمونه به صورت استوانه ای با سطح مقطع 81 سانتیمتر مربع و عمق 30 سانتی متر بود که به سه زیر نمونه شامل لایه های 0 تا 10 ‘ 10 تا 20 و 20 تا 30 سانتی متر تقسیم می شد. کرم های خاکی بزرگتر با روش دست چین از لابلای نمونه ها جمع آوری شدند. برای جداسازی کرم های خاکی کوچکتر از قیف برلیزی استفاده شد. کرم های خاکی در دمای 60 درجه سانتی گراد خشک و با دقت یک ده هزارم گرم وزن شدند . بافت‘ وزن مخصوص ظاهری‘ نسبت کربن به نیتروژن و واکنش خاک جنگل های مورد بررسی اندازه گیری شدند.
بر اساس نتایج حاصل از این بررسی مشخص گردید که میانگین سالانه تعداد و زیتوده کرم خاکی در تیپ ممرز از بلوط –ممرز و راش بیشتر می باشند ولی بین تیپ های بلوط –ممرز و راش تفاوت معنی دار وجود ندارد . بیشترین تعداد و زیتوده کرم خاکی در عمق 0 تا10 سانتی متر یافت شدند. میانگین های تعداد و زیتوده کرم خاکی در طول یک سال دوبار افزایش (بهار و پاییز) و دوبار کاهش (تابستان و زمستان) یافتند.

کلیدواژه‌ها