گزینش روش‌هایی مناسب برای اندازه‌گیری دقیق تراکم در بوته‌زارهای مختلف که از نظر میزان تراکم و الگوی پراکنش گیاهان متفاوت می‌باشند دارای اهمیت بالایی می‌باشد. روش‌های مختلف اندازه‌گیری تراکم از نظر صحت و اندازه نمونه در سه تیپ گیاهی در منطقه ندوشن یزد مقایسه شدند. نمونه برداری به صورت سازگانه تصادفی اجرا شد، به طوری که در هر تیپ گیاهی محدوده‌ای به ابعاد100 × 50 متر برای نمونه برداری گزینش و تراکم با بهره گیری از روش‌های مختلف با توجه به اندازه نمونه لازم در هر روش برآورد شد و تراکم برآورد شده با روش‌های مختلف با بهره گیری از طرح کاملا تصادفی در سطح احتمال 1 و 5? با تراکم واقعی که از راه شمارش دقیق بوته‌ها محاسبه شده بود مقایسه شد. روش‌های اندازه‌گیری تراکم عبارت بودند از پلات 1و 2 متر مربعی، غیرمستقیم فراوانی، نزدیکترین فرد، نزدیکترین همسایه، زوج‌های تصادفی، یک چهارم نقطه مرکزی، یک چهارم سرگردان، زاویه سرگردان، مربع T بایت، نقطه فاصله دیگل، زاویه‌ای 6 بخش، ترتیبی پلارد (دومین و سومین و چهارمین فرد نزدیک)، زاویه منظم، غیرمستقیم پوشش و ماکزیمم قطرتاج. الگوی پراکنش گیاهان در هر منطقه با بهره گیری از شاخص‌های پراکنش تعیین شد. نتایج نشان داد در بوته‌زارهای تنک باپوشش کمتر از 5 درصد و پراکنش کپه‌ای خفیف و کوچک مقیاس گیاهان روش‌های مربع T بایت و دومین فرد نزدیک، در بوته‌زارهای با تراکم متوسط با پوشش بین 5 تا 10 درصد که پراکنش گیاهان تصادفی بوده و یا انحراف کم و غیر معنی داری از الگوی تصادفی داشته روش‌های چهارمین فرد و سومین فرد نزدیک، در بوته‌زارهای پر تراکم با پوشش بیش از ده درصد که الگوی پراکنش بوته‌ها گرایش خفیفی به سمت یکنواختی دارد روش‌های نزدیکترین فرد و نقطه فاصله دیگل و در بوته‌زارهای پر تراکم با پوشش بیش از ده درصد وگرایش زیاد به سمت یکنواختی روش زوج‌های تصادفی نزدیکترین برآورد تراکم به مقدار واقعی را ارائه می‌نمایند. در بین روش‌های فاصله‌ای بزرگترین اندازه نمونه مربوط به روش یک چهارم سرگردان وکوچکترین اندازه نمونه مربوط به روش زاویه منظم بوده و در بین کلیه روش‌ها بزرگترین اندازه نمونه مربوط به روش پلات بوده است.
', './data/ijnr/coversheet/cover_fa.jpg'))