استفاده از آنزیم‌های پراکسیداز و کاتالاز برای شناسایی پایه‌های مقاوم به سرما در گونه راش ایرانی(Fagus orientalis Lipsky)

راش ایرانی (Fagus orientalis Lipsky) یکی از مهم‌ترین عناصر اصلی جنگل‌های شمال کشور محسوب می‌شود. این گونه هم از نظر سطح و هم از نظر حجم درصد زیادی از جنگل‌های شمال ایران را به خود اختصاص داده است،از این رو حفظ و بقای این گونه اهمیت بسیاری دارد. یکی از راه های حفظ و احیای این گونه، شناخت پایه‌هایی است که به تنش های مختلف محیطی از جمله سرمای دیررس و زودرس مقاوم باشند. آنزیم‌ها حساس ترین عامل تغییرات فیزیولوژیک، در گیاهان تحت تنش های محیطی محسوب می‌شوند. در این پژوهش به این منظور تغییرات فصلی کمی ‌و کیفی آنزیم‌های پراکسیداز و کاتالاز سرشاخه‌های 90 پایه درخت راش در هفت ماه از سال و در سه ارتفاع (1100، 1500 و 1900 متر از سطح دریا) اندازه گیری و مقایسه (آزمون دانکن) شد. تحقیقات کمی ‌آنزیم‌های پراکسیداز و کاتالاز با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و مطالعات کیفی پراکسیداز به روش PAGE(پلی اکریل آمید ژل الکتروفورز) انجام شد. نتایج نشان داد که فعالیت کمی ‌آنزیم‌های پراکسیداز و کاتالاز و نیز باندهای ایزوآنزیمی ‌پراکسیداز در ماه‌های سرد بیشتر از ماه‌های گرم سال بود.در فروردین ماه فعالیت کمی ‌کاتالاز در ارتفاع زیاد بیشتر از ارتفاعات کم بود، اما تعداد جایگاه‌های ایزوآنزیمی ‌ پراکسیداز ارتفاعات کم برای مقابله با تنش سرمای دیررس بیشتر از ارتفاع زیادبود. در شهریور ماه نیز میزان کمی ‌و تعداد جایگاه‌های ایزوآنزیمی ‌ به علت مقابله با سرمای زودرس در ارتفاعات زیاد به طور معنی‌داری بیشتر از ارتفاع کم بود. این تحقیق بار دیگر نقش دو آنزیم پراکسیداز و کاتالاز را در فیزیولوژی تنش بخصوص پدیده سرما ثابت کرد.