رشد و استقرار نهال دست‌کاشت راش در محوطه‌های برش

نویسندگان

چکیده

در این تحقیق، دو حفره کوچک (200 مترمربع) و متوسط (700 مترمربع) زاد‌آوری‌نشده به ترتیب متاثر از برش تک‌گزینی پایه‌ای و تک‌گزینی گروهی واقع در جنگل غالب راش (Fagus orientalis Lipsky)به همراه عرصه مخروبه قطع یکسره (حدود 10000 مترمربع) در شمال کشور (منطقه سنگده پل سفید) بررسی شد. در هر یک از این نقاط، پس از پاک‌تراشی، نهال‌های طبیعی راش، کنده شده از توده‌های مجاور، در چهار کرت 3 × 3 متر غرس شد. نتایج در پایان چهارمین دوره رویش نشان داد که زنده‌مانی نهال‌ها در محوطه برش تک‌گزینی پایه‌ای (63 درصد) بیشتر از آنها در محوطه‌های برش تک‌گزینی گروهی (39 درصد) و قطع یکسره (47 درصد) بود. اندازه قطر یقه نهال‌ها بین 6/10 و 1/11 میلی‌متر در نوسان بود و در سه عرصه آزمایش تغییر محسوسی نیافت. ارتفاع نهال‌ها در محوطه‌های برش تک‌گزینی پایه‌ای 7/78 سانتی‌متر، تک‌گزینی گروهی 4/71 سانتی‌متر و قطع یکسره 4/66 سانتی‌متر بود که به لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری را نشان ندادند. از نتایج این تحقیق در پایان سال چهارم دریافت می‌شود که استفاده از نهال طبیعی راش، موجود در توده‌های جنگلی همجوار، به شرط فراوانی قابل قبول، می‌تواند در دستور کار نهال‌کاری برای احیای عرصه‌ها قرار گیرد. در محوطه زادآوری‌نشده تک‌گزینی گروهی (با مساحت 700 مترمربع) نهال‌کاری راش می‌تواند توصیه شود، حتی اگر در سال‌های اولیه، کنترل رستنی‌های مزاحم انجام نپذیرد. در حفره ناشی از اجرای تک‌گزینی پایه‌ای به جای نهال‌کاری راش تجدید حیات طبیعی آن پیشنهاد می‌شود. توصیه نهال‌کاری راش در عرصه قطع یکسره بررسی‌های بیشتری نیاز دارد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار