بررسی تاثیر مناطق بحرانی در تولید رسوبات بادی

نویسندگان

چکیده

شناخت مناطق برداشت و کانون‌های بحران تولید رسوبات بادی از مراحل اولیه و پایه‌ای برای مدیریت و کنترل فرسایش بادی به شمار می‌آید. برای شناخت مناطق برداشت و کانون‌های بحران از روش IRIFR.E.A (اختصاصی-احمدی) استفاده شده است. این روش پژوهش‌ها بر پایه ژئومورفولوژی است. بر اساس پژوهش‌های ژئومورفولوژی منطقه مورد بررسی از دو واحد تشکیل شده است، واحد دشت سر شامل یک تیپ و یازده رخساره و واحد پلایا شامل دو تیپ جلگه رسی و تیپ کویر که هشت رخساره را در بر می‌گیرد. از نظر رسوب‌دهی، رخساره‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند، به‌طوری‌که هفت رخساره در دشت سر پوشیده با کدهای 2-3-1، 2-3-2، 2-3-3، 2-3-5، 2-3-8، 2-3-9، 2-3-10، دارای رسوب‌دهی 6000-1500 تن در کیلومتر مربع در سال و چهار رخساره دشت سر پوشیده با کدهای 2-3-4، 2-3-6، 2-3-7، 2-3-11 دارای رسوب‌دهی 1500-500 تن در کیلومتر مربع در سال هستند. بنابراین به‌طور متوسط از واحد دشت سر (تیپ دشت سر پوشیده) بین 12500تا 48000 تن رسوب در کیلومتر مربع در سال تولید می‌شود. در واحد پلایا چهار رخساره با کدهای 3-1-1، 3-1-2، 3-2-2 و 3-2-3 دارای رسوب‌دهی بین 1500 تا 6000 تن در کیلومتر مربع در سال و چهار رخساره با کدهای 3-1-3، 3-1-4، 3-1-5، 3-2-1، دارای رسوب‌دهی بین 500 تا 1500 تن در کیلومتر مربع در سال هستند که در مجموع بین 8000 تا30000 تن در کیلومتر مربع در سال تولید می‌کنند. بررسی مورفوسکوپی، کانی شناسی و بررسی رابطه بین قطر ذرات و فاصله حمل نشان می‌دهد که به‌جز دو نمونه از 18 نمونه، فاصله حمل بین 20 تا 50 کیلومتر بوده است، که نشان می‌دهد فاصله حمل خیلی دورتر از منطقه است و اغلب رسوبات از کشور افغانستان به‌این نواحی حمل شده‌اند. بررسی بادهای غالب و فرساینده منطقه نشان می‌دهد که بادهای جهت شمال متمایل به شمال غرب به عنوان اصلی ترین و مخرب ترین بادهای غالب منطقه محسوب می‌شوند. در شرایط کنونی و در اثر خشکسالی‌های 6 ساله 1382-1376، در تمام فصول سال جابه‌جایی ماسه رخ می‌دهد که در فصل‌های بهار و تابستان به اوج خود می‌رسد که با توجه به خشک بودن دریاچه‌این عمل تشدید شده است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار